Mijn eerste werkdaagjes!

Namaste!

Zoals ik beloofd heb zal ik wat vertellen over mijn eerste werkdagen hier in Pepsi-Cola. Ik werk hier op een school voor kinderen met scpeciale behoeften. Er zijn 4 groepen: kinderen met autisme, kinderen met ADHD, kinderen met een mentale beperking (bijv. Syndroom van Down) en kinderen met een fysieke beperking. Deze groepen kineren zijn niet gescheiden van elkaar, maar zitten bij elkaar in een klas. Dit levert een ontzettende chaos op met schreeuwende en rennende kindjes.
De eerste twee dagen heb ik de klassen maar een beetje geobserveerd en meegeholpen met de “lessen”. Het zijn niet echt lessen te noemen vind ik, omdat er naar mijn idee maar een beetje aangemodderd wordt. Ook leraren lijken wel een gebrek aan motivatie te hebben en zitten vaak futloos in de klas. Na dag twee ben ik begonnen met het geven van individuele lessen aan de kinderen, wat een enorm lastige taak is. Vanwege de taalbarriere snappen zij mij niet en snap ik hen niet. Iets uitleggen heeft dus niet veel zin. Ik heb maar een beetje geobserveerd hoe zij bepaalde taken volbrachten. Sommige kindjes gaan heel serieus een puzzeltje maken en andere springen op en neer en gooien alle puzzelstukjes op de grond, totaal niet wetende wat de bedoeling is.

Ik kan nu wel zeggen dat ik het werk niet echt leuk vind. Ik had verwacht dat ze enigzins wel Engels konden praten, maar dat is dus totaal niet het geval. Dit maakt het extra lastig, oftewel niet mogelijk, om met ze te communiceren. Ook word ik heel veel aan mijn eigen lot over gelaten. Zo moest ik eergisteren Engels geven aan de wat oudere kinderen, maar er werd mij niks uitgelegd. Ik had niks voorbereid, want ik wist niet dat dit ook op mijn planning stond. Waar ze zijn qua niveau werd ook niet gezegd, alleen ‘ga maar Engels geven’. Heel apart vond ik dit. Ik ben zeer benieuwd hoe de dag vandaag gaat lopen!

Gisteren was het een vrije dag voor alle Nepalezen. Het was horse day: een van de vele festivals hier in Nepal. Wat het precies inhoud weet ik niet, maar er worden dan verschillende paarden-activiteiten georganiseerd. De school was dus ook gesloten, heerlijk even bijkomen van alle drukte. s’ Ochtends hebben Chloe en ik de weeskindjes hier in Pepsi-Cola meegenomen naar het voetbalveld om te gaan honkballen. Ze waren zo blij! Dat was heel leuk om te zien. ’s Middags zijn we naar Tamal geweest, waar de paarden-activiteiten plaatsvonden. Helaas hebben we het niet kunnen vinden in Tamal en zijn we maar weer wezen shoppen haha.

Vanavond gaan we overnachten in Tamal en morgenochtend vertrek ik met Mae (Amerikaans meisje) en Ameria (meisje uit Nieuw-Zeeland) naar Chitwan National Park. Hier gaan we een driedaagse jungletocht doen met allerlei leuke activiteiten, zoals olifanten wassen, haha! Ik heb er in ieder geval zin in en ik laat wel even weten hoe het was! Nu eerst tijd voor dahl baht!

Tot snel!